De Universiteit van Amsterdam (UvA) deed als van de eerste empirisch onderzoek naar het effect van de werkomgeving op burn-outs boven individuele factoren. Het is in dit onderzoek dus niet van belang of je als medewerker zelf gericht bent op beter willen presteren dan een ander of juist op ontwikkeling. Het gaat om de invloed van het gedrag van de leidinggevende op jou. Die kan stimulerend zijn, maar ook belastend.
Het onderzoek is generaliseerbaar naar alle sectoren, aldus organisatiepsycholoog en onderzoeker Roy Sijbom, want zowel in publieke als private organisaties is de invloed onderzocht van het gedrag van leidinggevenden op de kans op burn-outs bij hun personeel.
‘De belangrijkste taak van een leidinggevende is bronnen beschikbaar stellen aan medewerkers, zoals sociale steun, feedback en ontwikkelingsmogelijkheden’, legt Sijbom uit. ‘In dat geval zijn werkgerelateerde stressoren minder aanwezig.’ Welke bronnen de leidinggevende aanbiedt, is afhankelijk van zijn doelen. ‘Als je fouten maakt onder een leidinggevende met een mastery-approach (gericht op ontwikkeling en verbetering, red.), dan heb je minder stress, want fouten maken hoort erbij. Maar heeft je leidinggevende juist competitieve doelen, dan levert een fout veel stress op. Zoiets kan echt niet.’
Belonings- en waarderingssystemen
Organisaties hebben baat bij een werkomgeving waarin mastery-approach-doelen worden gestimuleerd. Je kunt dat doen door bij belonings- en waarderingssystemen meer te focussen op vooruitgang en inspanning en succes meer te definiëren als ontwikkeling en verbetering, stelt Sijbom. ‘Vergelijk de medewerker tijdens het jaarlijkse evaluatiegesprek niet ten opzichte van anderen, maar ten opzichte van vorig jaar. Kijk naar hoe jij jezelf hebt ontwikkeld. Zet meer in op ontwikkeling en leren in plaats van op competitie, zoals in een persoonlijk ontwikkelingsplan (POP).’
